مبانی اخلاقی در صحیفه سجادیه

موضوع «مبانی اخلاقی در صحیفه سجادیه»  عنوان  مقاله ای است که توسط کارگروه دین و مذهب سایت برای شما در ۱۰ صفحه در قالب  نرم افزار word آماده شده است. این فایل قابل ویرایش و به صورت لایه باز بوده که جهت استفاده شما عزیزان ارائه شده است.

۱- مقدمه:

بخش عظیمی از تعالیم انسان ساز انبیا را اخلاق تشکیل داده است. تعلیم خلق و خوی شایسته که موجبات سعادت دنیوی و اخروی انسان ها را فراهم سازد، یکی از آموزه های اساسی ادیان الهی است.

در حدیثی از پیامبر اسلام (ص) آمده است؛ «علیکم بمکارم الاخلاق فان الله عزوجل بعثنی بها » (۱) بر شماست.

که به مکارم اخلاق آراسته شوید، زیرا خدای تعالی مرا برای آن مبعوث کرده است.

در آیات قرآنی نیز به مفاهیم اخلاقی در ابعاد فردی و اجتماعی آن تأکید فراوانی شده است.

قرآن، فضائل را ستوده و رذایل را نکوهیده است.

پیامبر اکرم خود الگو و اسوه ی اخلاق بود. خداوند، خلق و خوی والای او راستوده و او را چنین می ستاید:

انک لعلی خلق عظیم. (۲) شخصیت تو مبتنی بر خلق و خوی عظیمی است.

اخلاق والای پیامبر اکرم، خود یکی از اسباب ایمان و جذب مردم به آئین اسلام بوده است و در قرآن کریم می خوانیم:

و لو کنت فظا غلیظ القلب لانفضوا من حولک (۳) اگر تندخو و خشن بودی مردم از گرد تو پراکنده می شدند.

امامان شیعه نیز – که خلفای برحق پیامبر اکرم بودند- همگی اسوه های اخلاق و رفتار و فضایل انسانی بودند و همین ویژگی ، یکی از نشانه های جانشینان راستین پیامبر اکرم است.

اما به این ویژگی اساسی رهبران راستین اسلام کمتر استناد شده و ابعاد اخلاقی شخصیت آنها کمتر مورد بررسی قرار گرفته است.

یکی از کهن ترین متون اسلامی که در قرن اول هجری تألیف شده، کتاب الصحیفه الکامله یا الصحیفه السجادیه تألیف امام زین العابدین و سید الساجدین علی بن الحسین (ع) است